RAAMVERTELLING

Mijn voordeur heeft één raam en mijn woonkamer 13 ramen, waarvan één specifieke aan de straatkant en daar hang ik af en toe iets voor wat me opvalt of beweegt. Een actualiteit, een emotie...een geweldige uitlaatklep en bron van plezier. Vorig jaar lente had ik b.v. een nestje mereltjes in de klimop. Met een laddertje ben je er zó bij om een foto van het grut te maken, levensgevaarlijk: ma & pa merel voeren allerlei aanvalsvluchten over je heen en schelden je helemaal verrot maar de foto is binnen, net als het besef dat het merelouderpaar me al snel weer vergeven en vergeten is als indringer: immers ik hoor bij het tuinmeubilair! Daarna alle handelingen verrichten om de foto en de tekst uiteindelijk op papier te printen om deze daarna in het plastic hulsje te hangen voor het voordeurraam. Ergens, op een tijdstip in de daaropvolgende week, ik stond toevallig in de gang, hoorde ik wat kinderen murmelen die voor mijn huis stonden en even daarna weerklonk in de hele straat mijn tekst gescandeerd door de lezertjes: " Het is lente, OVERAL!...OVERAL!". Dan rommelt er een leuk orgaantje zo in de buurt van je middenrif. Soms zie ik mensen op mijn voordeur afkomen om te lezen wat daar dan wel niet staat, soms ontstaat een kleine discussie: voedsel voor mijn ziel. Soms word ik ook wat vilein, maar je moet wél erg goed doorkijken soms: choqueren is een beetje té gemakkelijk...alhoewel...als je maar een klein burgertje bent en veel te zeggen is het soms moeilijk het simpel te houden.