DICHTER EN MUZE
...zie het als een optelsom, wellicht wiskundig bepaald door een nog nader te bepalen reeks, dan ben je er van af. Je dichter had juist die dag zijn zinnen nog niet in genever verdronken omdat zijn teloor gewaande floppy opdook, waarop oud werk, dat bij herlezen toch beter was dan hij destijds oordeelde, alleen het eind was nog zoek en zó trof je hem aan, zeer ongebruikelijk achter een koffie en totaal aanspreekbaar, toegegeven! Maar hij zat wel tot in zijn haren verward in zijn eigen cryptogram hardop te redeneren en kon niet weten, dat zijn muze exacte kennis had hoe een moord te plegen die door de beste patholoog anatoom niet als dusdanig zou worden herkend. Hulpvaardig als je bent kreeg hij zijn einde middels jouw oplossing en nu ligt het dichtwerk bij de uitgever. Zo gaan die dingen, iedere dag, nee wat zeg ik, ieder uur: je moet alleen wel kunnen verdrinken in de schoonheid van het onbetaalbare.
Citaat: O.D.Reinlang.
